In Herbergier Schoonhoven staan per 1 oktober twee gloednieuwe ondernemers aan het roer: Deborah Nijverman en Ireal Ravenberg. Ze wonen er samen met hun kinderen én zestien ouderen met dementie. Een prachtige uitdaging, vinden de twee. Bovendien sluit de zorgverlening binnen dit concept exáct aan bij hun visie, waarbij eigen regie en keuzevrijheid voor bewoners altijd voorop staan.
Verpleger in de dop
‘Ik was twaalf toen mijn overgrootmoeder dementie kreeg’, begint Deborah. ‘Omdat mijn familie de zorg zo veel mogelijk zelf wilde oppakken, kwam ze bij mijn oma wonen. Op m’n veertiende ben ik daar ook ingetrokken, zodat ik kon helpen. Niet lang daarna startte ik met de opleiding tot verpleegkundige, en sindsdien heb ik mensen met verschillende ziektebeelden onder mijn hoede gehad. Toch trok dementiezorg me altijd het meest.’
Van administratie naar aandacht
Voor Ireal is de sector nieuw terrein, maar dat heeft hem er geen moment van weerhouden om samen met Deborah dit avontuur te starten. ‘Ik werk in de bouw sinds ik jong ben, maar een klik met ouderen heb ik altijd al gehad’, lacht hij. ‘Mensen helpen zit in me, dus de overstap naar ouderenzorg voelt als de juiste keuze.’
‘Bovendien kwam Deborah steeds vaker thuis met hetzelfde vervelende gevoel: ze had helemaal geen tijd meer om écht contact te maken met haar cliënten. Dat moet anders kunnen, dachten we.’ Deborah vult aan: ‘Ik miste sinds een paar jaar de rust en aandacht om even een kopje koffie met ze te doen. Terwijl de portefeuilles en administratie op mijn werk toenamen, namen de gezelligheid en betrokkenheid af.’
Zelfstandig blokje om
Het stel ziet enorme verschillen tussen een reguliere zorginstelling en de Herbergier. ‘Het is belangrijk dat ouderen met dementie de regie behouden – en ook dat gevoel hebben’, legt Deborah uit. ‘Ze vergeten veel, maar het zijn mensen, net als wij. En hoewel ze niet meer alles zelf kunnen, vinden we het belangrijk dat ze de vrijheid hebben om buiten een ommetje te maken. De bewoners zijn kwetsbaar, en wij zijn verantwoordelijk voor ze. Maar de Herbergier past goed bij ons: het opendeurenbeleid sluit perfect aan op onze visie.’
Surinaamse verwennerij
‘Om de naasten van de ouderen te leren kennen, hebben we een introductiemiddag ingepland. We babbelden wat met een drankje erbij, én Ireals Surinaamse hapjes. Toen de bewoners daar lucht van kregen, werden ze trouwens wel een tikkeltje jaloers. Dus hij duikt straks weer de keuken in’, lacht Deborah. ‘Verder hadden we natuurlijk ook zin om het team te ontmoeten: vijfentwintig enthousiaste medewerkers die ons met open armen hebben ontvangen.’
Het hart van Schoonhoven
Sinds 15 september draait het stel al fulltime mee op locatie, waarna ze de Herbergier op 1 oktober officieel overnamen. Ze verhuisden hier samen met hun kinderen Ivalnera en Geoneal heen – de oudste, Odin, woont al op zichzelf. Het statige Herbergierpand – vroeger een weeshuis – staat midden in het centrum van Schoonhoven. Deborah: ‘Je hoeft maar over te steken of je staat al voor de drogist, boekwinkel of pizzeria. We zijn onze privéwoning nu nog aan het opknappen, dat gaat gelukkig uitstekend met de twee rechterhanden van Ireal. Nog héél even, en dan kunnen we onszelf echte Schoonhovenaren noemen.’