Den Haag,
Melkveebedrijven kunnen op verschillende manieren emissies van stikstof en broeikasgassen verlagen en tegelijkertijd de biodiversiteit verhogen. Verduurzaming landbouw leidt tot hogere voedselprijzen. De provincie Zuid-Holland wilde precies weten welke aanpak nu de meeste emissiebeperking oplevert, wat het aan biodiversiteit oplevert en vooral hoeveel geld dat het de melkveehouder kost.
Recent onderzoek door PPP Agro Advies in samenwerking met Wageningen Livestock Research naar verschillende manieren om emissies van stikstof en broeikasgassen te verlagen. En tegelijkertijd de biodiversiteit verhogen toont aan dat goede resultaten te behalen zijn.
Reductie
Innovatieve emissiearme stalsystemen, waterinfiltratie in veenbodems en extensivering zijn voorbeelden van initiatieven. Die in combinatie met biodiversiteitsbeheer een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het verminderen van emissies. En het vergroten van de biodiversiteit. Een emissiereductie tot 50% is op deze manier op korte termijn haalbaar. Met deze reductie kunnen melkveebedrijven een belangrijke bijdrage leveren aan de klimaatdoelen.
Daarnaast kan verduurzaming een stimulans zijn voor de natuurontwikkeling. Zo is een toename van het aantal weidevogels als de kievit en grutto realiseerbaar door het gebruik van stalmest, beperkt weiden, mozaïek beheer, predatie beheer en het later maaien van het gras.
Extra kosten
Maar een vermindering in vee en bemesting betekent lagere opbrengsten voor de agrariërs. Een lagere opbrengst zal de kostprijs per liter melk verhogen. Om verduurzaming te kunnen realiseren zullen de kosten dus toenemen. Deze extra kosten moeten uiteindelijk door iemand vergoed worden. Dit zal uiteindelijk gaan leiden tot hogere voedselprijzen. Verduurzaming landbouw leidt tot hogere voedselprijzen. De bereidheid van de consument om meer voor zijn voeding te betalen is dus belangrijk om de verduurzaming te laten slagen.